οξύγλυκυς

ὀξύγλυκυς, -γλύκεια, -υ, θηλ. και -υς (Α)

1. ξινός και γλυκός ταυτόχρονα, ξινόγλυκος

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀξύγλυκυ

ποτό από ξίδι και μέλι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ-* + γλυκύς].